Posąg Zeusa w Olimpii

zaliczany był przez starożytnych Greków do siedmiu cudów świata. Znajdował się w świątyni w Olimpii. Posąg ten wykonał Fidiasz z użyciem techniki chryzelefantyny ok. roku 437 p.n.e. - 432 p.n.e., wysokość ok. 12-13 metrów ( 40 greckich stóp ). Dotrwał jedynie do roku 426 n.e., a znany jest z rzymskiej kopii. Posąg Zeusa uległ zniszczeniu na skutek pożaru. Rzeźba przedstawiała siedzącego na tronie Zeusa o poważnym i dostojnym obliczu. Na głowie miał wieniec laurowy, z lewego ramienia zwieszał mu się złoty płaszcz, w prawej dłoni trzymał statuę bogini Nike, a lewą rękę wspierał na wykładanym szlachetnymi kamieniami berle. Berło było symbolem władzy Zeusa, a orzeł jego ulubionym i poświęconym mu ptakiem. Na rzeźbionych poręczach i nogach tronu ukazano postacie bogiń i sceny bitewne. Szatę i włosy Zeusa wykonano ze złota, obnażone części ciała z kości słoniowej, tron z drewna cedrowego wykładanego hebanem i szlachetnymi kamieniami.